21- ไม่มีปากกาไม่มีกระดาษ แต่คุณยังดึงดูดความสนใจของฉัน

ในที่สุดลูคัสกับอีไลก็โผล่กลับมา ฉันเลยถอนหายใจยาวพรืด พิงกำแพงเพื่อความสมจริงเต็มที่แล้วยกมือขึ้นกุมหน้าผาก

“นี่เป็นสามสิบเจ็ดนาทีที่ยาวนานที่สุดในชีวิตฉันเลย” ฉันโอดครวญพลางลากเสียงยาวเพื่อเน้นย้ำ อีไลหัวเราะ เสียงทุ้มนุ่มอบอุ่นของเขาเกือบจะทำให้ฉันให้อภัยได้ที่เขาหายไปนานขนาดนี้ แล้วเขาก็ขยิบตาให...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ